Zomerse bushcraftweek België

Vijf dagen één met de natuur in de Belgische Ardennen waar we ons naast de rivier de Amblève bevinden en te midden van heel veel bos. En dat is nog niet alles; op ruim een kilometer afstand bevindt zich een bewoonde beverburcht en als we naar de andere kant zouden lopen komen we in een wildreservaat. Natuurbeleving volop dus!

Met zes deelnemers starten we maandagavond deze week en behalve het stoken van een kampvuur waarbij we elkaar leerden kennen, stond er niets op het programma. Pas de volgende dag om 9.15 uur zou het programma beginnen en voor die tijd moesten we dan nog eerst brood bakken en ontbijten. Officieel stond brood bakken niet op de agenda, maar aangezien twee personen zich hadden opgegeven voor de vervolgcursus waar dit wel behandeld zou worden maar niet doorging, had ik hun beloofd een aantal activiteiten van de vervolgcursus in de bushcraftweek terug te laten komen als zij hieraan zouden meedoen. Daarom was het nog vroeger opstaan voor diegenen die brood wilden bakken met behulp van Dutch Ovens. De resterende dagen namen steeds twee personen deze taak op zich.

De eerste dagen en nachten waren zeer warm, maar gelukkig konden we verkoeling zoeken door in het loofbos aanwezig te zijn, in een beekdal te zitten en door af en toe de rivier in te duiken. Dit maakte het allemaal zeer aangenaam vertoeven. Toch merkte ik wel dat het tempo lager lag dan wanneer het koeler zou zijn. Sommige activiteiten moesten eenmaal in het basiskamp worden uitgevoerd waardoor de hitte weer voelbaar werd. Toch kwamen alle activiteiten zoals op de website vermeld staat aan bod samen met de extraatjes die ik aan de twee heren beloofd had. De basisvaardigheden van kaart en kompas was daar ook één van. In een tijdsbestek van ruim anderhalf uur werden technieken aangeleerd waarmee iedereen bekend zou moeten zijn als zij door de natuur gaan bewegen.

Het mooie van een volle week in de natuur aanwezig te zijn is dat je altijd iets beleefd. Zeker betreft de fauna die er leeft. Op de eerste dag zagen we na het maken van een natuurlijke shelter ineens een klein stukje grond bewegen. Het bleek dat precies op de plek waar het meest gelopen werd een vette pad zich net onder het oppervlak schuilhield. Deze had zich maar gedeeltelijk ingegraven en het overleefd nadat wij meerdere malen over hem heen zijn gelopen. Tijdens de lunch op de tweede dag zagen we in een beekdal een havik een prooi slaan. Twee nachten renden de steenmarters over mijn camper heen terwijl vele bosmuizen het huis, erf en een tent van een deelnemer terroriseerden. Ook hebben we een paar bevers gespot en zagen we duidelijk dat zij ook varens op het menu hebben.

Ook werd aandacht besteed aan het maken van vallen, strikken en valstrikken. Het laatst genoemde bleek nog van toepassing te komen aangezien er een plaag aan bosmuizen is. De laatste avond ontdekte iemand drie muizen in zijn tent en daarmee was de maat vol. Een valletje werd gezet en bewees zijn effectiviteit. Dit zal terug te zien zijn in een filmpje dat snel op deze site zal worden gepubliceerd.

Iets waar rekening mee wordt gehouden tijdens bushcraftactiviteiten is veilig werken met gereedschap. Nadat we uit het bos geschikt hout hadden verzameld om daarmee ieder zijn of haar eigen vuurboog te maken demonstreerde ik hoe zij dit moesten aanpakken. Eén persoon bleef met zijn aandacht afwezig en was zittend bezig hout met zijn hakbijl te splijten. Nadat ik hem had gevraagd hiermee te stoppen omdat dit mij en wellicht anderen zou storen legde hij alles neer, maar net voordat ik klaar was met mijn instructie pakte hij zijn bijl en stuk hout weer op en ging daarmee verder. De techniek die hij toepaste was niet de techniek die ik op de eerste dag had aangeleerd en vervolgens zag ik zijn hakbijl in één van zijn vingers verdwijnen wat een slagaderlijke bloeding opleverde. Dit had niet kunnen gebeuren met de handelingen die ik hem had aangeleerd. Deze jongeman bleef echter koel en kon zelf om zijn klunzige actie lachen. Uiteraard wilde ik hem te hulp schieten, maar dit wilde hij liever zelf oplossen. Gezien het beroep dat hij uitoefent (en ik niet weet of ik dat van hem mag vermelden en om die reden doe ik dat dus niet) wordt geacht het hoofd koel te houden en zelfredzaam te zijn. Bij deze bewees deze jongeman, dat overigens goed en leuk gezelschap was, dat zeker te kunnen!

In oktober zal de eerstvolgende bushcraftweek zijn en we zullen dan genoeg natuurlijk voedsel tot onze beschikking hebben zoals walnoten, hazelnoten en paddenstoelen. Misschien dat de burlende edelherten dan nog steeds op 200 meter van ons kamp staan die er altijd eind september en begin oktober zijn!