Wildernisschool Outback Logo Wildernisschool Outback Over leven in de wildernis

Survival met overvloed aan eetbare paddenstoelen

Persoonlijk vind ik september en oktober de mooiste maanden om te survivallen. Moeder Natuur geeft veel voedsel, de temperatuur zakt naar, voor mij, betere temperaturen en het bos verandert in prachtig kleurenspectrum van herfstkleuren. Maar het was niet aan mij om tijdens het weekend van 10 t/m 13 oktober een survival te ondergaan, maar aan een groep van 11 personen.

Dit programma begint altijd met een voorbereidingsdag wat bestaat uit informatie over waterwinning, een les vuur maken en verder aan het bouwen van een complete hut en het verzamelen van een voorraad brandhout. Dat lijkt misschien lang, maar toch komt een ieder tijd tekort om alles naar wens af te maken! Gelukkig maar, want het was wel de bedoeling dat iedereen ervaart hoe het is om af te zien. Natuurlijk deden ze dit al omdat gebruik van slaapspullen zoals een slaapzak en -matje niet is toegestaan, maar door middel van een goede hut in combinatie met een vuur is dit goed op te vangen.

De groep splitste zich op in zes groepjes en bestond uit vader en zoon, twee koppels van twee vrienden, drie personen die zich individueel hadden aangemeld en twee personen besloten individueel hun survival te ondergaan. Deze vrijheid hebben de deelnemers tijdens deze survival en zo werden er zes verschillende hutten gemaakt. Na een diner van een Adventure Food pakket op deze voorbereidingsdag was het tijd om de survival aan te gaan. Dus op naar de zelfgemaakte hutten in het inmiddels natte bos om daar een kleine twee dagen van de natuur te leven.

De volgende dag kregen de survivors opdrachten die zij moesten uitvoeren wat eigenlijk neerkwam op een goede kamproutine tijdens een survivalsituatie. Blijf drinken, houdt jezelf warm, zorg voor hygiëne en perfectioneer je hut. Natuurlijk is voeding ook zeer belangrijk en daarom gingen we later op de ochtend gezamenlijk foerageren waarbij het meeste aandacht werd besteed aan de eetbare paddenstoelen die er waren. Ook attendeerde ik de groep op diverse eetbare planten(delen), bosvruchten en noten.

Aan het eind van deze dag kreeg de groep een kip. De filosofie daarachter is dat je in een survivalsituatie ongetwijfeld dierlijke eiwitten tot je wilt nemen en bij deze dus de mogelijkheid om erachter te komen hoe een dier geslacht dient te worden en uiteraard wat je ervan kunt eten.

Twee personen haakten zaterdag af. Eén persoon vanwege zijn werk en de ander wegens een blessure die hij rust wilde geven. Gezien hun motivatie twijfelde ik er niet aan dat ze deze survival met succes hadden kunnen beëindigen. De rest volbracht zondag de survival met succes. Proficiat allen! Tijdens de evaluatie bleek dat iedereen had afgezien, maar de survival als geslaagd hebben ervaren.

Ik refereer tijdens een survival als deze altijd naar een film dat gebaseerd is op een waargebeurd verhaal vanuit de Tweede Wereldoorlog genaamd The Way Back. Een verhaal dat heel goed laat zien waar een mens toe in staat is als het er echt op aankomt. De hoofdpersoon had echter wel verstand van het leven uit de natuur waardoor hij en anderen de bizarre tocht kon begeleiden. Met slechts een beetje kennis door bv een survivalcursus te volgen heeft in het verleden al vele mensenlevens gered!