Tegelijkertijd met de survivaltraining konden oud-deelnemers zich inschrijven voor de zogeheten reünie. Dit is een kans om vanaf onze locatie zelfstandig actviteiten uit te voeren waarbij het wel mogelijk is om onze kampvuurplaats te gebruiken.
Drie personen hadden zich hiervoor opgegeven. Twee vrienden gebruikten hun tijd om het gebied te verkennen en om diverse (nieuwe) bushcraft technieken toe te passen. De derde persoon richtte zich op het maken van dagtochten waarbij hij, volgens mij, ongeveer 20 kilometer per dag liep.
Hoewel zij tijdens dit weekend geen begeleiding van mij kregen kon ik het niet laten om hun toch iets mee te geven. Terwijl de twee vrienden rond het kampvuur zaten en brood wilden bakken, vertelde ik hen een techniek die zij ook toe konden passen. Deze was hun niet bekend en voerden ze met plezier uit. De persoon die voor zijn ontspanning wandelingen maakte vanuit onze bivak hielp ik hem betreft de weetjes rond een rugzak zoals de banden die zich erop bevinden en hoe die gebruikt moeten worden. Hij vroeg zich ook af of zijn dagrugzak goed genoeg was ingedeeld gezien deze relatief vol zat. Na alle spullen eruit te hebben gehaald en bekeken en besproken te hebben bleek dat hij perfect was voorbereid op een dagtocht in herbergzaam terrein. Hij zou nog grammetjes kunnen jagen om zijn rugzak lichter te maken, maar buiten dat had hij de middelen bij zich om te kunnen overleven mocht de situatie zich voordoen.