Wildernisschool Outback Logo Wildernisschool Outback Over leven in de wildernis

Eerste survivaltraining is een feit

Een nieuw programma dat goed aansluit op de andere survivals die wij aanbieden. Wel is dit een survival, en daarmee de enige in België, waarbij we iedere dag een gewoon ontbijt met koffie en/of thee hebben en waarbij de grootste diversiteit aan activiteiten wordt uitgevoerd. Een zeer leerzaam weekend dus!

Donderdagavond arriveerde de groep in één auto. Drie man en twee vrouwen om precies te zijn. Twee mannen zijn bevriend met elkaar, de twee vrouwen zijn zussen van elkaar en een man die zich individueel had ingeschreven voor deze survival. Maar ze stapten de auto uit alsof ze elkaar al jaren kenden! Ze hadden gecarpoold met elkaar.

De eerste dag bestond uit het aanleren van de basisbeginselen van survival. Informatie over water, natuurlijke shelters en eetbare planten passeerden de revu en de basisknopen en op verschillende manieren vuur maken werd behandeld. Na een brandnetelsoep aangevuld met groenten, gepofte aardappelen en gebakken vis ontspanden we ons bij een gezellig kampvuurtje en was de sfeer warm onderling.

Zaterdag was de meest uitdagende dag. Een groepsonderkomen, die al in het bos stond, werd met bladeren en twee zeiltjes geperfectioneerd. Daarin zouden zij allen de nacht doorbrengen zonder slaapspullen. Sterker nog; voordat zij de tipi van takken en bladeren zouden betreden, werd er eerst nog een rivierdoorsteek gemaakt waarbij twee verschillende technieken werden aangeleerd. Toen dat eenmaal was uitgevoerd, werd deze groep uitgedaagd om met kleding en al kopje onder te gaan in de steenkoude rivier. Zonder aarzeling lagen twee personen plat op de bodem en de rest volgde ook zonder te mopperen. Daarna moest natuurlijk vuur worden gemaakt zodat ze hun kleren konden drogen en warm de nacht konden doorbrengen. Na veel en lang proberen was het niet gelukt om het vuur met een firesteel aan te krijgen en aangezien het niet echt warm was, vroegen ze uiteindelijk aan mij om dit te doen. Die nacht heeft één persoon gebruik gemaakt van de optie die openstond, namelijk in zijn eigen tent te slapen die verderop klaar stond voor gebruik. De rest heeft het vuurtje tijdens de nacht aangehouden en kunnen rusten c.q. slapen.

Het laatste wat op dit programma stond was abseilen van een rots van ongeveer 20 meter en het aanleren van de basisbeginselen van de kaart en kompas. Nadat uitgelegd was hoe je vanaf een steilte kunt abseilen en hoe het touw uit te hangen, abseilden de deelnemers één voor één naar beneden. De tweede keer moesten zij zichzelf inbinden op het abseiltouw. Sommige nog met een nazekeringlijn en anderen met een zelfzekering. Terug in het kamp en na de lunch werd de beknopte kaart en kompas cursus gehouden. Met dezelfde lach als waarmee ze kwamen, vertrok dit prettige gezelschap weer.

Ik had geluk de laatste dag nog mee te kunnen doen. Zaterdagavond liep ik vanuit het bos terug naar ons basiskamp en toen ik op de open vlakte aankwam, was er ineens groot paniek! Ik had mijn hoofdlamp op en in de dichte mist die heerste zag ik links en rechts van mijn ongeveer 15 zwijnen op de vlucht slaan. Ze renden op 3 tot 8 meter zowel links als rechts ongeorganiseerd langs mij heen. Een paar vluchtten eerst van mij vandaan, keerden zich om en kwamen vervolgens in vol galop weer terug en raasden mij voorbij. Gelukkig ben ik niet geschept! Volgende keer maar, net als in berenland, mezelf duidelijk laten horen en misschien de grootste Maglite meenemen om mezelf beter kenbaar te maken.