Bushcraft Drenthe

Op zaterdag 23 november organiseerde ik voor een hartelijke vriendengroep een bushcraftdag in het Drentse Doldersum. Een locatie waar ik nog niet eerder geweest was, maar met de juiste kennis is dat ook niet nodig. Toch bereidde ik deze dag voor door een ochtend het gebied te verkennen.

Ik had mezelf als doelstelling gesteld om een dassenburcht te vinden omdat we deze dag het onderwerp diersporen zouden behandelen. Vanaf een stafkaart begon mijn eerste oriëntatie. Ik had drie gebieden op het oog. Bij het bezoek aan het eerste gebied zag ik meteen dat deze te vochtig was voor een dassenburcht. Eenmaal bij het tweede stukje bos aangekomen bleek dit wel de ideale biotoop voor deze marterachtige.

Dassen laten zeer markante sporen na zoals een sterk uitgesleten wissel. Als zij op dit wildpad over een omgevallen boom lopen dan laten ze daarop duidelijke sporen na. Een das leeft namelijk met zijn lichaam laag aan de grond waardoor op zo'n boom dan sneller slijtageplekken en nagelkrassen afgezet worden. Nog maar niet te spreken over de vele foerageersporen die nabij hun burcht zijn. Dit alles bij elkaar, samen met de nagelkrassen op een zandpad (zie onderste foto), bracht mij binnen 15 minuten bij een burcht. Zo had ik mijn locatie gevonden waar ik dit fascinerende onderwerp zouden behandelen.

Eenmaal met de groep op locatie gaf ik een introductie in de dieren die hier voorkomen en de sporen die zij achterlaten. Met deze pas verworven kennis ging de groep aan de slag. Op dat moment stond ik op een kleine 100 meter van de dassenburcht. Diverse sporen werden getraceerd waaraan ze hun eigen bevindingen koppelden. Leuk om te zien dat een koppel direct de dassenwissel volgde en zo langzaam naar de burcht werden geleid. Naderhand liepen we alle gevonden sporen na waarbij duidelijk werd dat de meeste verstoringen in het landschap van de das kwam. Toch vonden we aanwijzingen van andere dieren zoals ree, eekhoorn, muizen en diverse vogels.

Na de pauze was het tijd om een vuurboog te maken. In drie koppels gingen zij daarmee aan de slag en ik deed mee om het voorbeeld te geven. Elk koppel zocht hun eigen hout wat we vervolgens aan de rand van een akker in de late, heerlijke namiddagzon bewerkten. Net voordat de zon onderging waren de vuurbogen klaar en kon het vuur maken beginnen. Al snel was het eerste kooltje gemaakt, maar helaas sloeg de vonk niet over in de verzamelde droge grassen. Hoe langer we wachtten, hoe klammer het hooi en hoe moeilijker de uitdaging werd. Uiteindelijk probeerde ik het hooi te ontvlammen, maar ook zonder succes. Toch was het principe duidelijk en was het hoog tijd om het bos uit te gaan.

De laatste activiteit bestond uit het villen en schoonmaken van een drietal geschoten hazen. Bij het vakantiehuisje gingen we hiermee aan de slag. Twee heren namen dit op zich terwijl de rest ging genieten van een heerlijke kop warme chocolademelk bij het openhaard. Natuurlijk werden wij niet vergeten en werd ons ook een warme kop geserveerd. Als laatste werden de hazen in mootjes gesneden en gefileerd waardoor kant-en-klare bonken vlees ontstonden. Dit werd gebakken in de pan en genuttigd als diner. Bij dit laatste was ik echter niet aanwezig en had eerder al afscheid genomen van deze warme groep mensen.

Ook een cursus diersporen volgen? Ga dan naar de pagina diersporen voor meer informatie.