Bushcraft cursus nabij de Hoge Venen

Het eerste weekend van het nieuwe jaar is naar grote tevredenheid verlopen. Op een nieuwe locatie nabij de Hoge Venen moest de groep de doorslag geven of ik hier meer programma's zou gaan uitvoeren of juist niet. Naast een rustig kabbelend beekje en tussen het groen dat op exploderen staat ontving ik de groep van Nederlanders en Belgen.

Helaas kon ik na vier jaar niet meer terug op mijn oude locatie waardoor ik noodgedwongen op zoek moest gaan naar een ander terrein. Ik wist dat het een moeilijke opgave zou worden om een locatie te vinden die net zo mooi en divers als de oude is en daarom had ik ruim de tijd genomen om er één of meerdere te vinden. Het resultaat; twee mooie locaties in België en één in Duitsland! Elk terrein met zijn eigen unieke charme, sfeer, flora en fauna.

Het stukje bos wat ik voor dit weekend had uitgekozen lag tegen een oud en vervallen mini-minicamping met vaste staanplaatsen aan. Gemengd bos met voornamelijk fijnspar, berken, eiken en weinig onderbegroeiing waardoor vele open plekjes bestemd leken voor tentjes en tarpen dichtbij of, voor diegenen met een zwakke blaas, op gepaste afstand van het riviertje. Met een parachute boven onze kampvuurplaats en onder het genot van een knarsend kampvuur en een warme bak koffie of thee leerden we elkaar kennen en werd het weekend doorgenomen.

Hoe kom ik aan drinkwater en hoe maak ik vuur in een gebied dat onbekend is? Dat gold nu niet alleen voor de groep, maar ook voor mij, want een voorverkenning had ik niet gedaan. Natuurlijk ben ik ervaren en heb ik de stafkaart goed ingelezen waardoor ik wist wat mij te wachten stond, maar toch blijft het een kunst om het jezelf comfortabel te maken met behulp van kennis en diverse bushcraftvaardigheden! Het onbekende gebied maakte de simulatie van een meerdaagse hike voor de hele groep alleen maar realistischer.

Tijdens de lunchpauze van 30 minuten besloot ik een vuurboog te maken. Met een vuurboog kan je vuur maken door middel van houtwrijving. Na een paar broodjes gegeten te hebben, liep ik naar het juiste hout wat ik van afstand al zag hangen en maakte daarvan mijn vuurboogsetje. Behalve de groep had ook ik tondelmateriaal verzameld. Toen een ieder zag dat ik aanstalte ging maken om hiermee vuur te maken, verzamelde de groep zich om mij heen en gaf ik een instructie en maakte vervolgens vuur. Dit alles in een tijdsbestek van een kleine 20 minuten, want toen ik op mijn horloge keek, zag ik dat ik nog 5 minuten pauze over had en at ik nog een broodje. Erg leuk om te zien dat ik hiermee iedereen had gemotiveerd om tijdens het onderdeel vuur maken zijn eigen vuurboog te maken.

De volgende dag werd oa diersporen behandeld. Vanaf de stafkaart had ik een groot vermoeden waar ik voor dit interessante onderwerp moest zijn. Eenmaal in het gebied aangekomen gaf ik een inleidende instructie waarbij ik regelmatig naar de natuurvolkeren verwees die vandaag de dag nog leven. Zij zijn door de noodzakelijke jacht heer en meester in dit onderwerp. Ik probeer met de groep een beetje in hun 'schoenen' te stappen en aandacht te besteden aan de zintuiglijke waarnemingen. Dus niet alleen het zicht, waar wij als mens vaak de meeste waarde aan hechten, maar ook het gehoor, reuk en gevoel. Vooral bij het laatst genoemde moet ik opletten met wat ik zeg omdat mijn filosofie daarin vaak wat dieper gaat dan bij veel andere mensen. Gevoel kan bij dit onderwerp goed omschreven worden als instinct. Een abstract onderwerp, maar in mijn ogen zeer realistisch en meer dan de moeite waard om aandacht aan te besteden.

De groep kreeg de opdracht om per tweetal een dierspoor te vinden en daarover een korte presentatie te houden. Ik hield mij in dat tijdsbestek afzijdig zodat zij op hun eigen waarnemingen moesten vertrouwen en had ik de kans om ook een mooie spoor te vinden. Een zeer dicht bebost sparrenperceel had mijn aandacht getrokken en na enkele minuten en na wat haar, ontlasting, wroetsporen en legers gevonden te hebben, hield ik halt in het middenstuk. Ik keek om mijn heen en stelde al mijn zintuigen open. Plotseling zie ik iets op mijn afrennen, tegelijkertijd besefte ik dat dit geen mens was en het had mij al genaderd tot 3 meter afstand. Door mijn schrik bewoog ik mijn camera naar het nog onbekende wezen (ik had nog wel de helderheid van geest om het te proberen vast te leggen) en tot mijn verbazing sta ik opeens oog in oog met een vos. Grauw van kleur stopte dit vosje, keek naar mij op en in een vloeiende beweging week hij/zij uit naar rechts. Doordat mijn camera niet in de juiste modus stond, kon ik dit haastige vosje niet vastleggen waarna ik het perceel uitrende om hem/haar nog proberen vast te leggen in open terrein....maar helaas, het vosje was mij te slim af. Ik ben van mening dat als ik niet bewogen had deze vos mij op een afstand van 10 à 20 centimeter voorbij gelopen was. Door mijn donker groene kleding was ik waarschijnlijk goed gecamoufleerd. Ik had vandaag niet eens mijn guillie suit nodig! Aan de groep had ik natuurlijk wat moois te vertellen, maar hoopte ik dat ik niet de enige was die dit dier gezien had. De laatste twee personen sloten zich aan bij de groep en één ervan zei: 'Ik heb een vos gezien!', en zo had ik mijn gelijke gevonden en was ik niet meer bang niet geloofd te worden.

Daarna zijn we diverse uiteenlopende sporen nagelopen, gedetermineerd en besproken. Van vossendrollen met zwijnenharen tot botten en van hertenkeutels tot spechtengaten. Een geslaagde sessie diersporen waardoor ik mij, zoals altijd, weer meer met de natuur verbonden voelde! Toen we terugliepen, kwamen we slagbomen tegen waarbij bordjes stonden met de tekst: 'Wildrustgebied'. Deze hadden we echter niet gezien toen we het gebied inliepen, maar dat kwam omdat we al van de paden af waren.

In het algemeen werd naast vuur maken het onderwerp diersporen als leukste, interessant en verrassend ervaren. Dit in tegenstelling tot vele andere groepen die vaak andere activiteiten als toppers bestempelden. Leuk om een keer te zien dat het deze keer ook diersporen betrof.

Uiteraard zijn er tijdens dit weekend meerdere bushcraft onderdelen uitgevoerd en voor een overzicht van deze activiteiten kunt u op onze website kijken, bushcraftcursus 1. Meerdere keren per jaar vindt deze cursus plaats.