Dit programma vond plaats op een schapenwei in het dorpje Kerkwerve. Een plaatsje waar ieder jaar Zeeuwse kampioenschappen palingroken wordt gehouden en alhoewel wij ook vis gingen roken, bestond de jury ditmaal uit acht gemotiveerde deelnemers.
De reden waarvoor deze personen deelnamen aan het programma liep zeer uiteen. De één om zich meer met de technieken van bushcraft/survival bezig te houden, een ander om in Zweden een eventuele invulling aan zijn programma te geven, weer een ander had het voor haar koksopleiding nodig en zo waren er nog een aantal redenen. Feit was dat deze groep zeer gemotiveerd was om van deze cursus te leren.
Bij dit programma hanteer ik de volgende werkmethode. Ik demonstreer hoe vis, ditmaal drie forellen, op twee verschillende manieren schoongemaakt kunnen worden die vervolgens in een rooktipi worden gerookt. Daarna gaan we gezamenlijk de inmiddels dode konijnen stropen en ontweiden en als laatste slachten we de levende kippen waarna we de overige handelingen verrichten alvorens tot het meest gegeten stukje vlees te komen. Dit voedsel gebruiken we dan voor het diner en bereiden we met behulp van oude technieken voor.
Deze werkmethode verliep bij de voorgaande cursussen naar grote tevredenheid, maar een aantal personen uit deze groep gaf later hierover hun mening. Zij wilde graag zelf ervaren hoe het was om veel handelingen betreft het slachten te verrichten, maar dat ging niet vanwege het aantal dieren dat ik bij me had. Ik hanteer namelijk één konijn en één kip per drie personen omdat bij de vorige cursussen is gebleken dat dit meer dan voldoende is en genoeg vlees oplevert voor het diner. De aantallen stonden op mijn website goed geformuleerd waardoor ik niet nalatig ben, maar ik begrijp hun feedback en ik neem dit uiteraard van harte aan. Toch zal ik pas gehoor aan deze tips geven wanneer gemotiveerde groepen als deze blijven komen met dezelfde feedback. Desondanks vond iedereen het een geslaagde en leerzame dag waarbij de sfeer zeer goed en aangenaam was.